بررسی اثرات آللوپاتی علف های هرز چاودار (secale cereale l) و یولاف (avena ludoviciana l) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم (triticum aestivum l)

مطالعات آزمایشگاهی و گلخانه­ای برای تعیین اثر آللوپاتیک علف­های هرز باریک ­برگ بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم در سال 1392 در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده­ی کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. بررسی آزمایشگاهی بر اساس طرح کامل تصادفی با 7 تیمار عصاره بقایای گیاهی شامل: عصاره بذر چاودار، عصاره ریشه چاودار، عصاره اندام هوایی چاودار، عصاره بذر یولاف، عصاره اندام هوایی یولاف، عصاره ریشه یولاف با شاهد (آب مقطر) بود. بررسی گلخانه­ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی، که فاکتور اول: بقایای گیاهی در 5 سطح (شاهد بدون بقایای گیاهی، پودر بذر چاودار، پودر اندام هوایی چاودار، پودر بذر یولاف، پودر اندام هوایی یولاف) و فاکتور دوم: مدیریت بقایای گیاهی در 3 سطح (1: ابتدا کاشت بذر گندم سپس اضافه کردن پودر بقایای گیاهی و در آخر اضافه کردن خاک،2: ابتدا کاشت بذر گندم سپس اضافه کردن خاک بر روی بذر گندم و در آخر اضافه کردن پودر بقایای گیاهی و 3: ابتدا کاشت بذر گندم در گلدان و سپس اضافه کردن خاک بر روی بذر گندم و در آخر اضافه کردن پودر بقایای گیاهی به علاوه استفاده از عصاره بقایای گیاهی) بود. هر دو آزمایش در 3 تکرار اجرا گردید. نتایج آزمایشگاهی نشان داد، عصاره بذر چاودار (secale cereale l.) و اندام هوایی یولاف (avena ludoviciana l.) نسبت به بقیه اندام ها تاثیر آللوپاتی بیشتری بر جوانه­زنی و رشد گندم داشتند. به طوری که تعداد گیاهچه ظاهر شده را، به ترتیب 17و 11 درصد، طول گیاهچه را به ترتیب 28 و 30 درصد، تعداد برگ را به ترتیب 22 و10 درصد و درصد گیاهچه نرمال را به ترتیب 21 و 11 درصد نسبت به شاهد کاهش دادند. نتایج آزمایش گلخانه­ای نشان داد، بقایای بذر چاودار در زمان اعمال هر سه مدیریت به­ویژه در مدیریت اول و سوم و بقایای بذر یولاف به­ویژه در مدیریت دوم تاثیر بازدارندگی بیشتری روی شاخص­های اندازه­گیری گندم داشتند. در میان بقایای گیاهی، بذر چاودار بیشترین اثر آللوپتیک را روی شاخص­های اندازه­گیری نشان داد و این می­تواند نویدی باشد در تولید علف­کش­هایی با منشأ طبیعی.